اختتامیهی دورهی «مدیریت مصرف رسانه در خانواده» در ۲۱ مرداد 1399 در محل حوزه هنری انقلاب اسلامی با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار گردید. ابتدا سرکار خانم شریفی (تسهیلگر دوره) از تجربهی شخصی خودشان با آموزش به روش مشارکتی نکاتی را فرمودند از جمله اینکه: «اگرچه که همگی یک دوره واحد را سپری کردیم ولی هر کدام از ما برای خودمان یک اندوختهی شخصی سازی شده داریم که برای هر کس فواید متفاوتی خواهد داشت.» سپس جناب آقای حسین غفاری (ناظر علمی دوره) سخنانی را در مورد مسیر طی شده تا به این نقطه برای تحقق آموزش مشارکتی و آیندهی پیش رو فرمودند: «ایده چیزی که امروز اولین دوره اختتامیه آن را گرامی میداریم، در سال 96 و از مجموعه رشد معلم شکل گرفت. این شیوه اصلا مورد پسند مسئولانی نیست که میخواهند صرفا آمار بدهند، اگر الان بگوییم بعد از پنج هفته بیست نفر را آموزش دادهایم، به درد آمار نمیخورد، هیچ صفحهای را رنگی نمیکند و هیچ صندلیای را مبل نمیکند! ولی در دل این کار سرشار از تجربههای موثر یادگیری است. ما علاوه بر این که به دسته بندی کردن و شناخت محصولات رسانهای نیاز داریم، به مدیریت پذیرتر کردن رسانهها هم نیاز داریم، ما میدانیم که چگونه محتوا را با نیازهای فرزندمان تطبیق دهیم. ولی آیا این ابزاری که دست بچه میدهیم، خودش مدیریت پذیر است؟» در انتهای مراسم جناب آقای حسین حقپناه (مدیر مرکز ترنج تبیان) نیز نکاتی را فرمودند: «برای بنده و مجموعهی تبیان که بنده از طرف آن مجموعه در خدمت شما هستم، قابلیت افتخار دارد که بالاخره توانستیم این کار را بکنیم، کاری که یک سال و نیم معطل مجموعههای دیگر مانند آموزش و پرورش بود. یک سال و نیم پشت درها و در جلسات ماندیم و لحظه تولد میم جایی بود که از دیگران قطع امید کردیم و قرار شد که بر روی پای خودمان بایستیم. این کار از آن جنس کارها است که درخت گردو است و ثمرهی آن را بعدا خواهیم دید و به زمان نیاز دارد تا کم کم جمعی از دغدغهمندان از مادران و مربیان را در این مجموعه داشته باشیم. یکی از دغدغههای ما زندگی در عصر رسانه است و انشاءالله کسانی را خواهیم داشت که دغدغه آنها بیش از گرفتن گواهی پایان دوره و ساعت آموزش است. آن چیزی که میتوانیم به آن افتخار کنیم این است که آن مدل جدیدی از آموزش که با ادبیات مختلفی در دنیا مانند یادگیری مشارکتی یا یادگیری همیارانه قابل بحث است را بومی کردهایم و در دنیای کرونا زده که رسانه نقش جدی ایفا میکند، توانستهایم خودمان را تطبیق دهیم. »