یک خانواده خوب، به داشته ها و سرمایههایش توجه میکند و چه سرمایه ای مهم تر از زمان؟!!!
آموزش صبر به کودکان کمک میکند تا در زمانی که با یک تاخیر و ناکامی مواجه شدند، بتوانند آرام باشند.
مربیان و پدر و مادرها میتوانند از مشکلات و سختیها، استفادهی تربیتی کنند، چگونه؟ با بهکار گرفتن و آموزش دادن مهارت حل مسئله!
دیدید وقتی داخل خونه به فرزندمون میگیم یه کاری رو انجام بده سریع بهونه میاره که من بلد نیستم یا خستم🥱 یا نمیتونم و غیره… حالا کافیه همین فرزندان در یک شرایط متفاوت و سخت قرار بگیرند؛ میبنیم که در خیلی از موقعیت ها از خودگذشتی میکنن و دوست دارند که به بقیه کمک کنند.😇
یک پرسش اساسی؛ اگر متوجه حس ناامیدی در فرزندانمان شدیم چه باید بکنیم؟! چه راه حل هایی وجود دارد؟!
باتوجه به نکاتی که در خصوص رشد مسئولیت پذیری در پست قبل مطرح شد؛ نیاز است چرایی و اهمیت آن را بدانیم. خانم دکتر فهمیه فداکار توضیح میدهند:
مسئولیتپذیری چیزی نیست که ناگهان در یک سنی رشد کند و در افراد به وجود بیاید، بلکه باید از سنین ابتدایی زندگی نهال مسئولیت پذیری را آبیاری کنیم تا در بزرگسالی به درختی تنومند تبدیل شود.
یک دعای مادر می تواند هدیه ای بسیار پرقیمت، یک گنج واقعی و یک نیروی قلبی جدی باشد. اگر مادری دارید که دعای خیرش پشت سر شماست، حتما انسان خوشبختی هستید!
هرکسی آیندهی خودش را میسازد، به شرطی که به اجبار این «خودش» را به فرزندانمان تعمیم ندهیم! به نظر شما توقعات ما چه تاثیری بر رشدِ فرزندانمان خواهد داشت؟
