اگر می‌خواهیم فرزندمان دوستدارِ دیگران باشد، باید از کودکی برای این تربیت برنامه‌ریزی کنیم.
یادمان باشد که: “اذیت‌کردن حیوانات و آزار انسان‌ها شباهت مهمی با هم دارد: در هر دو موضوع، قربانیان، موجوداتی زنده‌اند که درد و نگرانی را احساس می‌کنند…”
«از جنسِ طبیعت» مختصری است بر اهمیت و چگونگی این تربیت. آن را ببینیم و با عزیزانمان، برای فردایی بهتر، به اشتراک بگذاریم.
اذیت کردنِ حیوانات و آزار انسان‌ها شباهت مهمی با هم دارد: در هر دو موضوع، قربانیان، موجوداتی زنده‌اند که درد و نگرانی را حس می‌کنند. از منظر جرم‌شناسی، ظلم به حیوانات می‌تواند نشانه‌ی رفتارهای مجرمانه‌ی بعدی باشد. این موضوع درباره کودکان نیز که شخصیتشان در حال شکل‌گیری است اهمیت مضاعف خواهد داشت. بنابر تحقیقات، رفتار پرخاشگرانه و ناهنجار کودک نسبت به حیوانات ممکن است زمینه ساز خشونت‌های بعدی او باشد و این رفتار شکل مهمی از رفتارهای ضد اجتماعی قلمداد می‌شود.
یک پرسش اساسی؛ اگر متوجه حس ناامیدی در فرزندانمان شدیم چه باید بکنیم؟! چه راه حل هایی وجود دارد؟!
استفاده از جمله‌ی «بس کنید» برای پایان‌دادن به درگیری بین کودکان، چیزی به آن‌ها یاد نخواهد داد. مخصوصا هنگامی که کودکان هنوز مهارت‌های لازم برای حل مشکلات‌شان را فرانگرفته‌اند!
