آینده و آموزش مجازی
در مورد سال تحصیلی آینده، ابهامات زیادی وجود دارد ،اما برنامه ریزی برای ترکیبی ازآموزش از راه دور وآموزش حضوری به معلمان کمک میکند تاامادگی لازم را داشته باشند.
کرونا سال تحصیلی 98-99 را به یک سال تبدیل کرده است که هرگز فراموش نخواهیم کرد. بدون اطلاع قبلی وامادگی ، معلمان مجبور شدند به تدریس آنلاین بپردازند. آنها قهرمانانه عمل کردهاند. این فقط یک ارزیابی شخصی نیست بلکه اجماع بسیاری از دانشآموزانی است که تجربه خود را در زمینه یادگیری از خانه با ما به اشتراک گذاشتهاند.
این دانشآموزان – و معلمان که من طی شش هفتهی گذشته نیز با آنها مصاحبه شده- نسبت به یادگیری آنلاین بسیار ناخوشایند هستند، و نگرانیهای واقعی درباره کیفیت و اثربخشی آن دارند. با این وجود ، هنگامیکه بخشهای مختلف مدرسه مدرسه شروع به برنامهریزی سال تحصیلی 2020-2021 میکنند ، یادگیری آنلاین به احتمال زیاد نقش برجستهای را در تلاشهای بهبودی بازی خواهد کرد زیرا بسیاری از آنها سیستمیرا ترجیح میدهند که ترکیبی از دستورالعملهای آنلاین و حضوری است.
چهار توصیه زیر ، که شامل تجربیات معلمان و دانشآموزانی است که من با آنها صحبت کردهام، راهبردهایی را برای بررسی پیشنهاد میکند.
اصلا برای رسانه آنلاین طراحی کنید!
برای بسیاری از دانشآموزانی که با آنها مصاحبه شد، اولین حضورشان در یادگیری آنلاین موضوعاتی را درباره پیکربندی ، ساختار و عدم تعامل و سختگیری و همچنین گاهی اوقات گیج کنندگی کانالهای ارتباطی و آموزشی (Google Classroom ، زوم ، YouTube ، ایمیل و برنامههای مختلف) همراه بود. عمده دانشآموزان نوعی تنهایی در یادگیری را تجربه میکنند.
فنآوری به تنهایی نمیتواند مخاطب را در فرایند یادگیری درگیر کنند، بنابراین در عینِ توسعهی سیستمهای آنلاین، مدارس باید نقشههای درسی خود را برای مدلی ترسیم کنند که ترکیبی از روش حضوری و یادگیری آنلاین باشد و حتما عامدانه برای هر دو محیط طراحی شود و بدنبال تعادلی باشیم بینِ:
- فعالیتهایی که در فضای رسانه ای و فضای حضوری
- فعالیتهای آنلاین و غیر آنلاین
- انعطاف و ساختار
- فعالیتهایی که میتوانند به تنهایی انجام شوند و کارهایی که بهتر است گروهی انجام شود.
مثل همیشه، معلمان میخواهند دریابند که دانشآموزان از معلم چه چیزی را به چه میزان یاد میگیرند؟ برای اطمینان از هماهنگی فضاهای آموزشی مدارس نیاز به یک سیستم مدیریت یادگیری دارند که بتواند همهی محتوا، بحثها، ارزیابیها و وب-کنفرانس را در خود جای دهد.
با دانشآموزانی که درمورد تجربه آنها با یادگیری آنلاین مصاحبه شد، کلاسهای آنلاین با طراحی خوب شامل این عناصر معرفی شدند:
- یادگیری با “ارتباط زیاد”: شامل فعالیتهای مشترک و تعامل همزمان با معلمان و همکلاسیها
- تعامل بیشتر: بازیها، شبیهسازیهای مبتنی بر وب و فیلمهای تعاملی و ادغام صفحات با ویژگیهای نزدیک به یکدیگر
- یادگیری شخصی: استفاده از طیف وسیعی از فعالیتها که موقعیتهای خانه را در اختیار دانشآموزان قرار میدهد.
- فعالیتهای چالش برانگیزتر: پروژهها و فعالیتهایی که چالشهای دنیای واقعی را برطرف میکند و دانشآموزانی را درگیر میکند که تا به امروز در مقابلشان بیتفاوت بودهاند.
مربیان را برای آموزش آنلاین آماده کنید:
یکی از مزایای مثبت آموزش آنلاینِ اضطراری این است که بسیاری از معلمان یاد گرفتند چگونه با آزمایش در یک محیط نسبتاً کمریسک، از فنآوری استفاده کنند. با وجود یادگیری مهارتهای جدید و راحتی معلمان در استفاده از فنآوری به عنوان بخشی از تدریس در مقابل روش چهره به چهره ، پنج معلم که با آنها صحبت کردیم هنوز بهآمادگی بیشتری برای تدریس آنلاین نیاز داشتند.
علاوه بر استفاده از فن آوریهای آنلاین (به عنوان مثال ، سیستمهای مدیریت یادگیری یا برنامههای کنفرانس وب) و انتخاب فنآوریهای مناسب مبتنی بر وب برای تقویت یادگیری دانشآموزان ، معلمان نیاز به پشتیبانی بیشتری در یادگیری نحوه مدیریت یادگیرندگان از راه دور در جلسات زنده دارند. آنها همچنین در مورد تکنیکهای ارزیابی آنلاین و راههای برقراری ارتباط و تسهیل یادگیری آنلاین ، به ویژه با دانشآموزانی که در یادگیری آسیبپذیر هستند، نیاز به آموزش دارند.
برای تدریس آنلاینِ خوب ، معلمان باید یک لیستی را تهیه کنند، شاید مانند موارد زیر:
- دستورالعمل مستقیم: انتقال اطلاعات در مورد مفاهیم، مهارتها و رویهها از طریق سخنرانیها ، تصاویر ، فیلمها یا ارائههای آنلاین.
- الگوهای شناختی یادگیری: فعالیتهای ساختاری که فقط اطلاعات را در ذهن دانشآموزان قرار نمیدهند بلکه دانش را به دست میآورند. مانند: استدلال- استقرا ، سؤال آزادِ باز، آزمایش، استراتژیهای فراشناختی و حل مسئله.
- الگوهای اجتماعی یادگیری: روشهای آموزش مشارکتی که ما هنوز میتوانیم در یادگیری آنلاین از آنها استفاده کنیم؛ مانند: روش آموزش متقابل ، مباحثات و تدریس همسالان.
- مهمتر از همه، معلمان برای ایجاد احساس حضور عاطفی ، شناختی و آموزشی به راهنمایی و راهبردهایی احتیاج دارند تا دانشآموزان احساس ارتباط با یک جامعهی کلاسی آنلاین را داشتهباشند.
دانش آموزان را برای یادگیری آنلاین آماده کنید:
برای دانشآموزانی که با آنها مصاحبه کردیم، این اولین تجربه آنها به عنوان یادگیرندگان آنلاین بود. بسیاری از افراد با فنآوری و یادگیری در بستر آنلاین مخالف بودند.
بنابراین، با تبدیل آموزش سنتی به یک سیستم آموزش دیجیتال، یکی از مهمترین کارهایی که میتوانیم انجام دهیم آماده کردن دانشآموزان برای موفقیت در یادگیری آنلاین است. این شامل کمک به دانشآموزان با:
- آموزش فنآوری: ورود به سیستم وب کنفرانس، استفاده از شبکههای اجتماعی، اهمیت رمز عبور، مدیریت محتوای ذخیره شده و غیره.
- ویژگیهای شخصی: انگیزه، مدیریت زمان، استقامت برای یادگیری ، مهارتهای خود تنظیمی و جستجوگری.
- مهارتهای بهرهوری مرتبط با یادگیری آنلاین: استراتژیهایی برای کارآمدی خواندن و نوشتن در یک سامانه آنلاین، مهارت دنبالکردن برنامه درسی در قالب رسانه آنلاین، مهارتهای مدیریت اطلاعات.
اطمینان از ساختار و پشتیبانی برای همه دانشآموزان و خانوادهها
با استفادهی مدارس از فضای آنلاین به عنوان بخشی از پاسخ به بحران کرونا، مدرسهها باید اطمینان حاصل کنند که الزامات و دستورالعملهای لازم برای آموزش عادلانه برای همه دانشآموزان – چه در مدرسه و چه در خانه – فراهم شود. این شامل دسترسی هر دانشآموز به فضای اینترنت، ایجاد نرمافزارهای لازم و ایجاد رویکردها و معیارهای جدید برای حضور، مشارکت و نمرات در یک رسانه آنلاین است.
همینطور مدارس به حمایت و ساختارهای شفافی برای خانوادهها نیازمندند. والدینی که مهارت دیجیتالی ندارند نمیتوانند کمکی به معلمان برای آموزش در خانه برسانند، یا شرایط خاانوادگی آنها ممکن است به یادگیری آنلاین کمک نکند و نیاز به کمکهای مضاعف دارند. مدارس ممکن است کارگاههایی را برای والدین و فرزندانشان ارائه دهند تا شیوههای یادگیری دیجیتالی را آموزش دهدند، کانالهای ارتباطی برقرار کنند ، تکنیکهای خود را برای ارزیابی پیشرفت فرزندشان به اشتراک بگذارند. بیشک موفقیت در دنیای «آموزش دیجیتال» نیازمند برنامهریزی و پیگیری است.